“Ik heb geen idee waar men op aanstuurt”, zegt Kostas in zijn schoenenwinkel in een van de nauwe straatjes van Piraeus, ”Dit is geen overeenkomst om blij van te worden, met weer nieuwe belastingen. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat alle kleine familiebedrijfjes hun deuren sluiten?” Kostas ging de crisis in met drie schoenenwinkels. Hij sloot er twee, zette noodgedwongen zijn personeel op straat en runt nu zijn ‘laatste strohalm’, gesteund door zijn oude moeder.
“Zijn dit Griekse schoenen?”, vraagt de vrouw die net de winkel binnenloopt. Enthousiast vertelt Kostas dat de schoenen inderdaad van Griekse makelij zijn en hoe comfortabel ze lopen. “Mooi”, zegt de vrouw, “want ik steun de Griekse markt. Als iedereen dat zou doen, zou de economie er zo weer bovenop zijn. Als we moeten wachten op wat de regering gaat doen”, lacht ze. “’Twee Grieken, drie meningen’, ken je die uitdrukking?” Ze doelt op de verontrustende, toenemende onenigheid binnen de regeringspartij Syriza, die vooral tot uiting kwam bij de stemming in het parlement voor het nieuwe hulppakket, waarbij 43 Kamerleden tegen stemden. De regering overweegt in september een vertrouwensstemming binnen het parlement te houden.
Een rijzige man komt de schoenenwinkel binnen. Hij komt de schoenen ophalen die hij besteld heeft. Zoals veel winkeliers heeft ook Kostas een beperkte voorraad in zijn winkel staan, al kan hij wel binnen een dag leveren wat de klant wenst. Het kost hem op deze manier veel meer tijd en brandstoffen, maar zijn leverancier eist directe betaling.
“De oppositiepartijen vallen voortdurend de regering Tsipras aan over het nieuwe hulppakket en de bijbehorende straffe maatregelen”, zegt de rijzige man, die zich ook in de discussie gemengd heeft. “Natuurlijk wordt er niemand blij van deze bittere pil. Maar dit is wel het resultaat van wat voormalige regeringen hebben laten liggen, om hun ‘vriendjes’ niet voor het hoofd te stoten”. Vooralsnog bestaat de nieuwe overeenkomst met de leners alleen op papier. Het is nog afwachten wat de regering Tsipras van de geëiste hervormingen in praktijk zal kunnen brengen. Tsipras blijft verbazend populair onder een groot deel van de Griekse bevolking, al lijkt de groep die geen enkel vertrouwen in deze regering heeft te groeien.
De vrouw, die de Griekse schoenen aan haar voeten in de spiegel bekijkt, draait zich naar de man. “Ik hoop maar dat de regering de vertrouwensstemming gaat overleven. Het laatste waar we op zitten te wachten is opnieuw verkiezingen. Het is ook niet de oplossing, want welke regering krijg je dan weer en wat gaat die doen?”
De man trekt wat bankbiljetten uit zijn portemonnee en legt ze op de toonbank. “Hopelijk gaat men iets doen aan schuldverlichting voor Griekenland. Het IMF ziet ook in dat de schuld een letterlijk ondraaglijke last is voor het land. Nu moet Merkel nog mee komen.”
De klanten verlaten de winkel. De winkelstraat ziet er uitgestorven uit. Veel Grieken zijn de stad en de hitte ontvlucht. “Dat was een goed begin van de dag”, zegt Kostas vrolijk en bergt de bankbiljetten zorgvuldig op.
Geertje in Griekenland 